Gözlerinin elmas kayalıklarında İstanbullu düş
Biraz akşam,
Çırılçıplak bir sedef
Biraz Boğaziçi.
Ve işte kirpiklerin bir uçtan bir uca
Kapkara çığlık.
Tanıdık bir sızı değilsin bu saatlerde,
Kan urbalar kuşanıp gecenin kuytularında
Yeni yarınlara çoğalıyorsun.
Ne kadar zor seni şarkılamak
Şiirlerde olmak gözlerinle.
Gökyüzüne değiyor ellerim.
Avuçların serin ve ıslak
Boğazın bu yakası tutsak deli poyrazlarına.
Seninle olmak güzel
Seninle olmak ölümle atbaşı.
Unutmayı denedim gözlerini yüzünü
Gökyüzü eskir mi hiç?
Eskitemedim gökyüzünü…