Bahar mı gözlerine hükmederdi
Gözleri mi bahara?
Bir nisan yağmuruydu esti geçti
Anılar bırakarak tenha yollara…
Seni ne zaman yüreğime sorsam
Kumral bir bulut dolanır göklerimi
Akıtmalı al bir kısrak solur
Bir ışır, bir puslanırım
Nasıl da yakışır saçların rüzgarlarıma
Çerkez yağmurlarla ıslanırım…
Yasaklardan soyunmuş meydanlarda
Gecenin özgür saatleriydi ince
Esrik yağmurla sarmaş dolaş
Yıldızlarla el ele…
Ne zman seni ısmarlasam yüreğime
Vakur sessizliğinde hüznün
Utangaç bir suskunluk belli belirsiz.
Ne şarkılar tanıdı sesini oysa
Ne buruk veda şiirleri.
Kırlangıçlar vardı eskiden ne güzel!
Baharı bahar yapardı gelişleri…
Yitirdik yediveren sofrasını güzelliklerin
Köpük köpük özlemler şimdi duru-derin
Kumral bir yağmur bulutuydu geçti
Peşine takılıp o hayal senelerin…
Çiçek bitti.
Tad tükendi
Bir avunmak kaldı yaşanmış sevdalarıyla Güz’ün.
Savrulan son yapraklarıdır bil
Tükenen ömrümüzün.
Ne zaman seni yüreğime vursam
Hep sevdalı şarkılar yağmur sonrası
Dalıp dalıp giden bir suskunluk utangaç
Hep kara giysili askerleri ihanetin!
Ah, lambalar sensiz yanıyor şimdi!…